მართალია, არის გარკვეული საინტერესო მოსაზრებები, თუმცა სამწუხაროდ 413-ე მუხლის არც პირველი და არც მეორე ნაწილის მიზანია სწორად განხილული… არის საკითხები, რომლებზეც საქართველოს სასამართლო პრაქტიკაში არსებული მიდგომები თუ პოზიციები მთლიანად იგნორირებულია… ასევე, არასათანადოდაა გაგებული პოზიციები, რომლებიც სხვადასხვა წყაროშია განხილული. ამის თავიდან აცილება შეიძლოდა სხვადასხვა ნაშრომზე დაყრდნობით დელიქტური სამართლის უფრო საფუძვლიანი ანალიზით. 413-ე მუხლზე უფრო საინტერესო ნაშრომები (სტატიები, მონოგრაფიები…) წამიკითხავს, რომლებიც უფრო ზუსტად ასახვ პრობლემას და ვისურვებდი ამაზე უფრო უკეთეს ანალიზს… ეს მნიშვნელოვანი იქნებოდა პრაქტიკული თვალსაზრისითაც
ვისურვებდი ამ მუხლის უფრო დეტალურ განხილვას. ეს საკითხი დამიმუშავებია სასემინაროდ და შემდეგ საკონფერენციოდაც კანონისმიერ ვალდებულებით ურთიერთობებში სხვადასხვა ნაშრომიდან, მომიძიებია რამდენიმე სტატია უშუალოდ ამ მუხლზე და სახელმძღვანელოც, რომლებიც გაცილებით მეტ ინფორმაციასაც იძლევა და ქართული პრაქტიკის კარგ ანალიზსაც მოიცავს. მათ პრაქტიკაშიც ხშირად იყენებენ.
ამასთან, ვფიქრობ, არ ჩანს სათანადოდ სასამართლო პრაქტიკის უახლესი გადაწყვეტილებებიც, რომლებსაც დიდი პრაქტ. მნიშვნელობა აქვთ. არადა აუცილებელიცაა, რომ ასეთ კომენტარში მსგავსი პრობლემა არ ფიქსირდებოდეს… ალბათ, არ იქნებოდა ცუდი ამ ნაშრომების გამოყენებით სხვადასხვა პრობლემის განხილვა, რითაც ქართული რეალობა უფრო ნათლად გამოჩნდებოდა.
თუ გაითვალისწინებთ, ვფიქრობ, ამ მუხლის კომენტარი დაიხვეწება.
მართალია, არის გარკვეული საინტერესო მოსაზრებები, თუმცა სამწუხაროდ 413-ე მუხლის არც პირველი და არც მეორე ნაწილის მიზანია სწორად განხილული… არის საკითხები, რომლებზეც საქართველოს სასამართლო პრაქტიკაში არსებული მიდგომები თუ პოზიციები მთლიანად იგნორირებულია… ასევე, არასათანადოდაა გაგებული პოზიციები, რომლებიც სხვადასხვა წყაროშია განხილული. ამის თავიდან აცილება შეიძლოდა სხვადასხვა ნაშრომზე დაყრდნობით დელიქტური სამართლის უფრო საფუძვლიანი ანალიზით. 413-ე მუხლზე უფრო საინტერესო ნაშრომები (სტატიები, მონოგრაფიები…) წამიკითხავს, რომლებიც უფრო ზუსტად ასახვ პრობლემას და ვისურვებდი ამაზე უფრო უკეთეს ანალიზს… ეს მნიშვნელოვანი იქნებოდა პრაქტიკული თვალსაზრისითაც
ვისურვებდი ამ მუხლის უფრო დეტალურ განხილვას. ეს საკითხი დამიმუშავებია სასემინაროდ და შემდეგ საკონფერენციოდაც კანონისმიერ ვალდებულებით ურთიერთობებში სხვადასხვა ნაშრომიდან, მომიძიებია რამდენიმე სტატია უშუალოდ ამ მუხლზე და სახელმძღვანელოც, რომლებიც გაცილებით მეტ ინფორმაციასაც იძლევა და ქართული პრაქტიკის კარგ ანალიზსაც მოიცავს. მათ პრაქტიკაშიც ხშირად იყენებენ.
ამასთან, ვფიქრობ, არ ჩანს სათანადოდ სასამართლო პრაქტიკის უახლესი გადაწყვეტილებებიც, რომლებსაც დიდი პრაქტ. მნიშვნელობა აქვთ. არადა აუცილებელიცაა, რომ ასეთ კომენტარში მსგავსი პრობლემა არ ფიქსირდებოდეს… ალბათ, არ იქნებოდა ცუდი ამ ნაშრომების გამოყენებით სხვადასხვა პრობლემის განხილვა, რითაც ქართული რეალობა უფრო ნათლად გამოჩნდებოდა.
თუ გაითვალისწინებთ, ვფიქრობ, ამ მუხლის კომენტარი დაიხვეწება.